Udazkeneko arratsetan gustuko dut Sorginetxera bidean dagoen begiratokira hurbildu, harrizko bankuan eseri eta inguruak eskaintzen duen paisaiaz gozatzea. Guztiz lasaigarria iruditzen zait.
Aurten, gainera, aurreko larreak eta arbaztak mozturik, garbiagoa da begiratokiak eskaintzen duen ikuskizun naturala. Baina bertaratzen naizen bakoitzean zeharo amorratzen naiz han aurkitzen diren latak, litxarreria poltsak eta poteak barreiaturik ikustean.
Ez dakit zakarrontzia jartzea ote den irtenbidea. Dena den, besteekiko eta lurrarekiko errespetuan gizartea atzera doan susmoa daukat.